Spirals In The Sky

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΕΡΛΙΝ

Βρέθηκε ο τάφος όπου λέγετε ότι είναι θαμένος ο θρυλικός μάγος Μέρλιν της εποχής του βασιλιά Αρθούρου. Ο τάφος βρέθηκε  στο Wiltshire στην Αγγλία σε έναν λόφο ο οποίος χρονολογείται από το 24000 π.Χ.  Το ύψος του λόφου αυτού είναι 19 μέτρα. Ο λόφος αυτός έχει προβληματίσει του επιστήμονες πολλές φορές καθώς κάποιοι πίστευαν ότι χρονολογείται από το 600 μ.Χ.
Αυτό ενισχύει τους ισχυρισμούς όσων πιστεύουν και λένε ότι οι μύθοι του Αρθούρου υπήρχαν στην πραγματικότητα και θα μείνουν αιώνια γοητευτικοί!

 

Διδάσκαλοι του Κοινού της Σιών

Οι παρακάτω είναι  μερικοί από τους Μεγάλους Διδάσκαλους του Κοινού της Σιών

1. Φιλίπ ντε Μιλί
2. Ζαν ντε Ζιζόρ
3. Σάντρο Φιλιπέπι ή Μποτιτσέλι
4. Βικτόρ Ουγκό
5. Φερντινάν ντε Γκονζάκ
6. Ούγκο ντε Μπλανσφόρ
7. Ρόμπερτ Φλαντ
8. Μαξιμιλιάν ντε Λορέν
9. Ιντ ντε Σεν Αρμάν
10. Ρενέ ντ' Ανζού

ΣΟΚ! Τόσο καιρό μας έκρυβαν ότι βρέθηκε η Ατλαντίδα

Μπαφομετ

Ο Μπαφομέτ είναι η κατεξοχήν εικόνα που έχουμε για τον Δαίμονα, φιγουράρει από χολιγουντιανές ταινίες μέχρι και στις βαρύγδουπες τελετές των σατανιστών. Τι συμβαίνει όμως πίσω από αυτή την αινιγματική φιγούρα; Ποιος ο λόγος που από όλους τους Δαίμονες αυτός κατάντησε να είναι το σήμα κατατεθέν και τι σημαίνει για το μέλλον της ανθρωπότητας η ύπαρξη του στην αυγή του 21ου αιώνα.

ΑΡΧΑΙΕΣ ΡΙΖΕΣ

Θα πρέπει προτού πάμε στην γέννηση αυτού του Θεού να δούμε ποιες ήταν οι επιρροές που οδήγησαν σε αυτή τη δημιουργία, και όπως θα κατανοήσουμε οι λόγοι είναι μακριά στο παρελθόν. Ο πρώτος σταθμός σε αυτό μας το ταξίδι δεν είναι άλλος από την Ελλάδα όχι όμως αυτή που φαίνεται αλλά αυτή που είναι κρυμμένη και προσπαθούμε όλοι εμείς να την κρύψουμε. Η αλήθεια είναι ότι η αρχαία Ελλάδα είχε ουσιαστικά δύο πρόσωπα αλλά ελάχιστοι το αποδέχονται ακόμη και στην Ολυμπιάδα που έρχεται και θα συμβεί στην Αθήνα οι συμπατριώτες μου προσπαθούν με κάθε τρόπο να προβάλλουν το Απολλωνιακό ύφος της χώρας και να κρύψουν αυτό ίσως που θα μπορούσε να δώσει λύσεις σε πολλά προβλήματα και αυτό δεν είναι άλλο από το πρόσωπο του Διόνυσου. Τα μυστήρια του Διονύσου λέγεται ότι τα ξεκίνησε ο Ορφέας ο οποίος ήταν γιος μιας Ιέρειας του Απόλλωνα και πίστευε ότι έπρεπε να κατεβάσει τον κόσμο και τους θεούς στα ζεστά βάθη της Αβύσσου. Μέσα από τις πολλές περιπέτειες του ο Ορφέας αντιμετωπίζει κάποια στιγμή της Βακχίδες οι οποίες λατρεύουν ένα θεό με κεφάλι Ταύρου με το όνομα Βάκχο και αντιπροσώπευε το γενετήσιο ένστικτο και το ορμέφυτο. Ο Ορφέας μίλησε κυρίως για τον Διόνυσο και το πώς κατασπαράχθηκε από τους Τιτάνες τις λεγόμενες σκοτεινές και χθόνιες δυνάμεις ενώ η Αθηνά έσωσε την καρδιά του Διόνυσου την οποία την έβαλε ο Δίας στον Κόρφο του για να μπορέσει να γεννηθεί ο νέος του γιος. Αυτή είναι μία βασική λειτουργία θυσίας του Διονύσου που κατασπαράχθηκε από τους Τιτάνες αλλά και του Ορφέα ο οποίος αποκεφαλίστηκε από τις Βακχίδες. Βλέπουμε λοιπόν για χάρη των κατώτερων πνευματικών δυνάμεων ότι κάποιοι θυσιάζονται για να φτάσουν αργότερα σε ένα ανώτερο επίπεδο. Κάτι παρόμοιο θα το δούμε στη συνέχεια και με την παρουσία του Ιησού Χριστού και την σταύρωση του. Η κατάτμηση των μερών της θείας ολότητας για χάρη του κατώτερου υλικού έτσι ώστε αυτό να ανέβει στη θέωση είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ορφικής λατρείας η οποία παρουσιάζεται βέβαια και στην Αιγυπτιακή θρησκεία με τον Όσιρη να γίνεται κομμάτια από τον Σετ.

 Η σχέση του μύθου αυτού με τον γέννηση του Μπαφομέτ είναι κυρίως στη σχέση της Διονυσιακής λατρείας με τον Πάνα ο οποίος είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς Θεούς της αρχαιότητας ο οποίος είχε σώμα Τράγου και ανθρώπου με μόνη και σημαντική διαφορά ότι στον αρχαίο ελληνικό μύθο το σώμα του τράγου είναι από τη μέση και κάτω οπότε τα γενετήσια ένστικτα που έχουν άμεση σχέση με τη Διονυσιακή λατρεία είναι ελεγχόμενα από κάτι ανώτερο, στην περίπτωση του Μπαφομέτ το σώμα του τράγου δεν είναι απλός το πάνω μέρος του σώματος αλλά το ίδιο το κεφάλι και συμβολίζει την απόλυτη εξουσία των ζωικών ενστίκτων επάνω στον άνθρωπο.

Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ 14^ο

Το 1119 ένα μικρό στρατιωτικό σώμα σχηματίσθηκε στην Ιερουσαλήμ με σκοπό την προστασία των Προσκυνητών προς την Ιερή Πόλη και ονομάστηκαν Ναΐτες Ιππότες οι οποίοι δεν ήταν απλώς στρατιώτες αλλά και μοναχοί αφού ζούσαν ουσιαστικά μία πολύ ταπεινή και φτωχή

Προς το τέλος του 13ου αιώνα όμως άρχισαν να αντιμετωπίζουν απανωτές ήττες μέχρι που έχασαν και τον έλεγχο της Ιερής Πόλης, παρόλα αυτά συνέχιζαν να είναι πάρα πολύ ισχυροί οικονομικά. Γενικότερα εκείνη την περίοδο υπήρχαν πάρα πολλά πράγματα που έκαναν την κατάσταση στην Ευρύτερη περιοχή αρκετά περίπλοκη. Ο Γάλλος Βασιλιάς Φίλιππος ο 4ος ξεκίνησε ένα τεράστιο αγώνα ενάντια στον Πάπα Βονιφίκιο τον 8ο μια σύγκρουση που βέβαια είχε σαν επίκεντρο τον έλεγχο του Χρήματος και της εξουσίας. Ο Πάπας κατήργησε (1302) την πληρωμή φόρων της Εκκλησίας σε άλλη εξουσία με το επιχείρημα ότι η Εκκλησία είναι πάνω από όλα (Unum Sanctum) κάτι που οδήγησε τον Φίλιππο να στείλει τους παρτιζάνους οι οποίοι συνέλαβαν τον Βονιφίκιο και παρόλο που τελικά απέδρασε από την αιχμαλωσία τελικά πέθανε πολύ σύντομα μετά. Μετά από αυτή την κρίση το 1305 ο Φίλιππος βέβαια ουσιαστικά εξέλεξε ένα Πάπα τον οποίο μπορούσε να ελέγχει, τον Κλειμεντινο τον 5ο ο οποίος έμεινε στην Γαλλία για να μπορεί ο έλεγχος του να είναι ακόμη πιο δεδομένος. Αυτό ξεκίνησε την γνωστή Βαβυλώνια αιχμαλωσία του Παπισμού όπου κράτησε μέχρι και το 1377 και όλοι οι Πάπες ζούσαν στην Αβινιόν πάντα ελεγχόμενοι από την Γαλλία.

Όπως είπαμε και πιο πριν ο Φίλιππος ήθελε χρήματα και ο έλεγχος του Παπισμού από το κράτος του έδινε αυτό ακριβώς που ήθελε. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό ο έλεγχος των χρημάτων των Ναϊτών Ιπποτών θα ήταν μία εκπληκτική πηγή πλούτου για αυτό και το επόμενο βήμα δεν ήταν άλλο από το να ελέγξουν το τάγμα. Το 1307 ο Φίλιππος διέταξε την φυλάκιση όλων των Ιπποτών και το 1312 ο ελεγχόμενος από τον Φίλιππο από τον Πάπα διέταξε την διάλυση του τάγματος. Οι κατηγορίες που ακούστηκαν και για αυτό το λόγο τους φυλάκισαν ήταν για Σατανισμό, σοδομισμό και ειδωλολατρία.

Ο Jacques deMolay ο αρχηγός του τάγματος μαζί με τους υπόλοιπους Ιππότες πέρασαν από φριχτά βασανιστήρια που έφτασαν μέχρι και το Θάνατο. Όπως μπορείτε να καταλάβετε αυτά τα βασανιστήρια ήταν ικανά ο καθένας μας να αποδεχτεί μυριάδες πράγματα που δεν πίστευε για να αποφύγει τον πόνο. Έτσι λοιπόν οι Ιππότες αποδέχτηκαν αρκετά πράγματα από το ότι λάτρευαν ένα Θεό με μορφή τράγου και ότι επιδίδονταν σε όργια. Αν σκεφτούμε την εποχή που αναφέρουμε μπορούμε να καταλάβουμε το κλίμα και τον τρόπο λειτουργίας των ανθρώπων. Οι κατηγορίες για Σατανισμό και οτιδήποτε άλλο ήταν κάτι σύνηθες βρισκόμασταν στον Μεσαίωνα και όλα ήταν τυλιγμένα στο σκοτάδι. Ταυτόχρονα η μορφή του τράγου ήταν πάντοτε για τους χριστιανούς της εποχής σημάδι του δαίμονα με τα όργια της Ρωμαϊκής εποχής ακόμη στη μνήμη τους, έτσι είναι πολύ φυσικό ή ανθρώπινη φαντασία να κατασκευάσει ένα Δαίμονα φτιαγμένο από τον τράγο.

Η μετέπειτα είσοδος του Μαύρου Θανάτου στην Ευρώπη που αποδεκάτισε τον πληθυσμό της και σαν αποτέλεσμα η άνοδος θρησκευτικών αιρέσεων όπως των Φλαγελάνδων δηλαδή ακραίων Χριστιανών που τα πάντα τα απέδιδαν στον Διάολο και την αμαρτία που έχει υποπέσει ο άνθρωπος ήταν το καλύτερο έδαφος για να συνεχιστεί και μετά το τέλος του τάγματος των Ναιτων Ιπποτών η ιστορία με τον Μπαφομέτ. Αργότερα κάποιοι εναπομείναντες από τις οικογένειες των Ναϊτών Ιπποτών έγιναν μέλη σε Μασονικές στοές και μην ξέροντας τι ακριβώς συνέβη επιδόθηκαν σε διάφορες λατρείες τον Μεσαίωνα.

THE THIRD ANTI-CHRIST

Τα κρυφά Ευαγγέλια

Η Εκκλησία μας ως Αγία Γραφή δέχεται συνολικά 76 βιβλία. Δηλαδή 27 της Καινής Διαθήκης, τα οποία και είναι: τα ευαγγέλια των 4 ευαγγελιστών, οι Πράξεις των Αποστόλων, 21 Αποστολικές επιστολές και η Αποκάλυψη, και 39 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

Το ζήτημα είναι πως η ύπαρξη Ευαγγέλιων , εγγράφων και βιβλίων ανθρώπων που ήταν δίπλα στον Κύριο , αλλά με κάποιες "διαφορές" σε αυτά που έλεγαν έφερναν σε ρήξη το γενικότερο κλίμα που έχει καθιερώσει η εκκλησία μας με τα "δεκτά" από αυτήν Ευαγγέλια..

Τα λεγόμενα Γνωστικά Ευαγγέλια υπάρχουν..Αλλά είναι καλά κρυμμένα και με απαγορευμένη πρόσβαση στα Άββατα του Βατικανού.
 Δεν ισχυρίζομαι πως τα Γνωστικά Ευαγγέλια καταγράφουν την αλήθεια, άλλωστε τόσο αυτά όσο και τα Κανονικά φαίνεται πως γράφτηκαν σε μεταγενέστερη περίοδο, αρκετά μετά τη Σταύρωση, ωστόσο μας παρουσιάζουν μια γλαφυρή εικόνα της εποχής κατά την οποία διαμορφώθηκε ο Χριστιανισμός, καθώς και τις αντιλήψεις που εκείνη την εποχή επικρατούσαν, μέσα από τις οποίες αναπήδησε ο Χριστιανισμός στη μορφή που σήμερα τον γνωρίζουμε.

Σας παραθέτω :

Ευαγγέλιο του Θωμά ~ Ίσως αυτό το Ευαγγέλιο προκάλεσε «πονοκέφαλους» στους ερευνητές περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Η μετάφρασή του στα Κοπτικά βρέθηκε στα χειρόγραφα του Ναγκ Χαμαντί, που ανακαλύφθηκαν το 1945, και επίσης μεταφρασμένα αποσπάσματα βρέθηκαν στην Οξύρρυγχο. Οι μεταφράσεις χρονολογούνται από το δεύτερο μισό του 2ου αιώνα, έως το πρώτο μισό του 3ου αιώνα. Το πότε γράφτηκε το πρωτότυπο (που ακόμα δεν έχει βρεθεί) είναι το μεγαλύτερο μυστήριο για τους ερευνητές και μελετητές, μιας και άλλοι το τοποθετούν στο δεύτερο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ., άλλοι στο πρώτο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ. κι άλλοι στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ. Επικρατέστερη φαίνεται να είναι η χρονολογική τοποθέτηση στο δεύτερο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ.
Πρόκειται για 114 ρήσεις του Ιησού, που -όπως αναφέρεται- καταγράφτηκαν από τον Δίδυμο Ιούδα Θωμά. Διαφέρει τελείως από το στυλ γραφής των άλλων Ευαγγελίων (κανονικών και μη), μιας και δεν προσπαθεί να εξηγήσει αυτές τις ρήσεις, παρά μόνο τις καταγράφει «στεγνά» και αριθμημένες.
Ευαγγέλιο της Μαρίας ~ Αποσπάσματα μεταφράσεως στα Κοπτικά του πρωτότυπου βρέθηκαν κυρίως στην Οξύρρυγχο. Το πρωτότυπο (που δεν έχει βρεθεί ακόμα) πιθανολογείται πως ήταν γραμμένο στα ελληνικά και χρονολογείται γύρω στο 120 μ.Χ.
Πρόκειται για Ευαγγέλιο που απασχολεί πολύ τους ερευνητές, μιας και αφ’ ενός δίνει έμμεσα πληροφορίες για την θέση της γυναίκας στην θρησκεία κατά τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια και αφ’ ετέρου, με τον τρόπο που είναι γραμμένο, προκαλεί διαφωνίες για το εάν η Μαρία η Μαγδαληνή είναι η πραγματική συγγραφέας αυτού του Ευαγγελίου ή όχι.
Ευαγγέλιο του Φιλίππου ~ Μετάφραση του πρωτότυπου Ευαγγελίου βρέθηκε στα χειρόγραφα του Ναγκ Χαμαντί, που ανακαλύφθηκαν το 1945. Το χειρόγραφο μετάφρασης που βρέθηκε, χρονολογείται στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. και το πρωτότυπο (που ακόμα δεν έχει βρεθεί) πιθανολογείται πως ήταν γραμμένο στα ελληνικά ή στα αραμαϊκά. Προτού βρεθεί η μετάφραση, γνωρίζαμε ήδη την ύπαρξη αυτού του Ευαγγελίου, από μια αναφορά σ’ αυτό του Επιφάνιου σε χειρόγραφο του 4ου αιώνα μ.Χ.

Ευαγγέλιο του Ιούδα

Ευαγγέλιο της Αλήθειας

Ευαγγέλιο του Σωτήρος

Απόκρυφο του Μάρκου ~ Βρέθηκε τυχαία το 1958 στο μοναστήρι Mar Saba (κοντά στην Ιερουσαλήμ) και χρονολογείται περίπου το 1750 μ.Χ. Πρόκειται για επιστολή του Κλημέντη της Αλεξάνδρειας σε κάποιον Θεόδωρο, όπου σχολιάζει ένα Ευαγγέλιο το οποίο μας είναι άγνωστο: το Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Μάρκου. Το οποίο, όπως αναφέρει ο Κλημέντης, διατηρούνταν κρυμμένο στους κόλπους της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Στην επιστολή αναφέρονται 2 ενδιαφέροντα αποσπάσματα αυτού του Ευαγγελίου, που απουσιάζουν από το κανονικό Ευαγγέλιο του Μάρκου, και γίνεται επίσης λόγος για «Ιησού διδάγματα προς ιεροφάντες», των οποίων επίσης αγνοούμε την ύπαρξη. Το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η επιστολή, επιβεβαιώνει την υποψία ότι πολλά χειρόγραφα, τα οποία έχουν χαθεί, παρέμεναν για πολλούς αιώνες κρυμμένα στην εκκλησία από μικρές ομάδες Πατριαρχών.

Πίστης Σοφία

Ο Ύμνος του Ιησού & το Μυστήριο του Σταυρού ~ Αποσπάστηκε από τις Πράξεις του Ιωάννη. Αποτελεί απόκρυφο κείμενο του 2ου αιώνα (περίπου το 130 μ.Χ.) που διατηρήθηκε κρυμμένο στους κόλπους της Ορθοδοξίας.

Ο Ύμνος του Μαργαριταριού

Ωδές του Σολομώντα

Βασιλιάδες

Διάγραμμα των Οφιτών

Πράξεις του Ιωάννη

Πράξεις του Θωμά

Οξυρρυγχος 840
Πράξεις του Ανδρέα

Πράξεις και Μαρτυρία του Ανδρέα

Πράξεις του Ανδρέα και του Ματθαίου

Πράξεις του Βαρνάβα

Πράξεις του Ιωάννη του Θεολόγου

Πράξεις και Μαρτυρία του Ματθαίου

Μαρτυρία του Ματθαίου

Ευαγγέλιο του Θωμά για την παιδική ηλικία του Ιησού

Αραβικό Ευαγγέλιο για την παιδική ηλικία του Ιησού

Ευαγγέλιο του Ιακώβου

Ευαγγέλιο του Ωροσκόπου της Μαρίας

Ευαγγέλιο του ψευτο-Ματθαίου

Ευαγγέλιο του Νικόδημου

Ευαγγέλιο του ΒαρθολομαίουΕυαγγέλιο του Πέτρου ~ Διαχωρίζεται σε 3 αποσπάσματα: το πρώτο απόσπασμα βρέθηκε σε τάφο μοναχού του 8ου αιώνα, στην πόλη Akhmim της Αιγύπτου (60 μίλια βόρεια του Ναγκ Χαμαντί). Τα άλλα 2 αποσπάσματα βρέθηκαν στην Οξύρρυγχο. Και τα 3 αποσπάσματα αποτελούν μετάφραση του πρωτότυπο, το οποίο ακόμα δεν έχει βρεθεί. Πιθανολογείται πως ήταν γραμμένο στα ελληνικά και χρονολογείται κατά το τελος του 1ου αιωνα μ.Χ. η τις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ.

Ευαγγέλιο του Κυρίου από τον Μαρκίωνα

Απόκρυφο του Μάρκου

Ευαγγέλιο των Συμβόλων

Ευαγγέλιο των Εβιονιτών

Ευαγγέλιο των Αιγυπτίων

Ευαγγέλιο των Εβραίων

Ευαγγέλιο των Ναζωραίων

Ευαγγέλιο του Σωτήρος

Ευαγγέλιο του Ιακώβου για την παιδική ηλικία του Ιησού

Απόκρυφο του Ιωάννη

Απόκρυφο του Ιακώβου

Κήρυγμα του Πέτρου

1η Αποκάλυψη του Ιακώβου

2η Αποκάλυψη του Ιακώβου

  Διδαχή~ Ανακαλύφθηκε σε μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης και εκδόθηκε για το κοινό το 1883 από τον P. Bryennios. Αποσπάσματά του μεταφρασμένα στα Κοπτικά, βρέθηκαν στην Οξύρρυγχο και χρονολογήθηκαν τον 3ο ή 4ο αιώνα μ.Χ. Οι ερευνητές φαίνεται να τείνουν να συμφωνήσουν ότι το πρωτότυπο είναι του 100 μ.Χ.

Διδασκαλία

Σοφία του Ιησού Χριστού

Διάλογος του Σωτήρα ~ Βρέθηκε ένα και μοναδικό αντίγραφο στα χειρόγραφα του Ναγκ Χαμαντί, που ανακαλύφθηκαν το 1945. Πρόκειται για μετάφραση του πρωτοτύπου στα κοπτικά. Το πρωτότυπο κείμενο (που δεν έχει βρεθεί ακόμα) εικάζεται ότι είναι του 100-120 μ.Χ. και η τελευταία επιμέλειά του πιθανολογειται οτι έγινε το 150 μ.Χ.

Τριμορφική Πρωτοέννοια

Επιφανές των Ενάρετων

Οι Μαρτυρίες των Δώδεκα Πατριαρχών

Απόσπασμα της Φαγιούμ

Απόσπασμα των Ναασινών

Προφητείες των Χριστιανών Σύβιλλων

Βιβλίο των Ελχασαιών

Πράξεις του Παύλου

Πράξεις του Πέτρου

Πράξεις του Πέτρου και του Ανδρέα

Πράξεις του Πέτρου και του Παύλου

Πράξεις του Φίλιππου

Συντέλεια του Θωμά

Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θεολόγου

Όραμα του Παύλου

Αποκάλυψη του Παύλου

1η Αποκάλυψη του Πέτρου

2η Αποκάλυψη του Πέτρου

Αποκάλυψη του Στέφανου

Αποκάλυψη του Θωμά

Αποκάλυψη της Παρθένου